Over Mij
Kyrsten
Op de basisschool was ik één van de beste leerlingen uit de klas omdat ik goed kon leren. Ik lag goed in de groep maar op mijn rapport stond wel altijd dat ik regelmatig afdwaalde tijdens de les. Ik voelde ieders stemming aan, hielp andere kinderen zich goed te voelen en wilde graag de sfeer harmonieus houden. Dat deed ik door dan júist de clown uit te hangen om anderen op te vrolijken en om mijn onzekerheid te verbergen.
Vol Hoofd
Ik had niet zoveel zelfvertrouwen maar dat compenseerde ik door extra mijn best te doen. Dat kostte een hoop energie! Aan de buitenkant was ik een vrolijke, hardwerkende meid maar in mijn hoofd stonden mijn (pieker) gedachten in de file. Regelmatig had ik last van een vol hoofd. Van prikkels van buitenaf (drukte) maar ook interne prikkels zoals piekergedachten en zorgen.
Mijn hoofd was een soort browser met teveel tabbladen open. Over dingen in de toekomst die nog helemaal niet aan de orde waren of juist over het verleden. Ik weet nog goed dat ik me in de brugklas al zorgen kon maken of ik wel voor mijn eindexamen zou slagen. Ik haalde goede cijfers, maar de onzekerheid bleef. Tot irritatie toe van sommige vriendinnen die slechter scoorden.
Waar klasgenoten zich van te voren verheugden op kamp, kreeg ik al stress bij het woord alleen! Ik wist ook niet hoe ik uit die negatieve gedachtespiraal weer terug in het ‘hier en nu’ te komen. Ik loste mijn denken op met nog meer denken. Een toprecept voor een vol hoofd!
Ik ben altijd al gek geweest op kinderen. Als iemand mij vroeg wat ik wilde worden, zei ik altijd: Juf! Op mijn eerste stagedag op 17-jarige leeftijd ging ik alleen tússen de kinderen zitten. Daar voelde ik mij blijkbaar meer op mijn plek. Mijn mentrix vroeg me vóór de klas te komen staan.
Diep van binnen wist ik vanaf dat moment dat het onderwijs niet helemaal mijn plek was. Als ik toen al bekend was met de wereld van familie-opstellingen, had ik dat serieus onderzocht met een familie-opsteller. Alleen ik groeide niet op bij ouders die hiermee bekend waren, dus ik maakte de Pabo netjes af ondanks dat het nooit helemaal als mijn thuis heeft gevoeld.
Achteraf gezien ben ik blij dat ik een achtergrond heb in het onderwijs, omdat ik de belevingswereld van een (school) kind goed ken. Het onderwijs vol prikkels kostte mij veel energie. Meer dan mijn collega’s, besteedde ik aandacht aan sociale emotionele ontwikkeling. Als je lekker in je vel zit, leer je ook beter. Ouders en kinderen liepen met mij weg, maar zelf was ik na een werkdag uitgeblust. Ik had weinig energie over na werktijd. Dit liet ik trouwens allemaal aan de buitenkant niet zien, want wat ik goed kon, was doorzetten. En een masker opzetten. Ik luisterde niet naar mijn lijf en gevoelens en relativeerde dat het onderwijs over het algemeen gewoon veel was voor iedereen.
Mindfulness
Dat altijd op zoek zijn naar mezelf in mijn 20’er en begin 30’er jaren? Ik dacht mezelf te vinden in stoppen met het onderwijs en diverse (lichtere) banen uit te proberen. Ik was tenslotte pas 21 toen ik al de grote verantwoordelijkheid over een hele klas vol kinderen kreeg.
Mijn creativiteit, open houding, nieuwsgierigheid, veelzijdigheid én behoorlijke dosis lef bracht mij met alleen een Pabo papiertje op zak, echt overal: Ik kreeg het voor elkaar om o.a. als Information Officer te werken bij de Xpatdesk gemeente Den Haag, als Relocation Officer bij de internationale organisatie Eurojust, als Taalcoach voor inburgeraars bij Capabel Taal. Oja, ik heb ook nog educatieve lessen gegeven in de bibliotheek Transvaal. Kortom: Ik ben van alle markten thuis!
Toch was dat switchen van banen naast uitdagend, ook onrustig. Had ik mezelf nu echt gevonden?
Ik was gevoeliger en voelde me anders dan mijn vriendinnen. En een laatbloeier. Totdat ik via de huisarts in 2010 hoorde over een cursus mindfulness. Volgens hem de eerste hulp bij een vol hoofd én de sleutel naar innerlijke rust. Hij had gelijk. Ik was toen 23. Ik deed een 8 weekse Mindfulness training bij Anita van Stralen. De puzzelstukjes vielen op hun plaats! Ik voelde eindelijk die rust van binnen. Ook in mijn hoofd! Gedachten zijn geen feiten. Had iemand mij dat even eerder kunnen vertellen! Wat een enorme vrijheid voelde ik toen ik eenmaal wist hoe ik die adempauzeknop kon inzetten op momenten dat ik het nodig had.
Wat is er sindsdien precies veranderd?
Met behulp van holistisch loopbaancoach Ginger Martina, nam ik de sprong in het diepe om me op mijn 31e om te scholen als Ouder & Kind coach voor ouders en kinderen met volle hoofden, die op zoek zijn naar meer ontspanning en rust, waardoor ze vaker blij en zorgeloos zijn.
Ondertussen heb ik ook mijn certificaten als erkend (MBSR) Mindfulness trainer en Individueel familie opsteller op zak en werk ik ook veel met ouders en jong – volwassenen. Op kinderdagverblijven en scholen plant ik ‘bewustzijnszaadjes’ met mijn workshops mindfulness met een vleugje familie-opstellingen.
“If you love what you do, you‘ll never work a day in your life." Zo voelt het nu voor mij!
Mindfulness heeft mijn leven veranderd
Ik maak keuzes die mij gelukkig maken. Ik kan beter omgaan met over en onderprikkeling, met stressmomenten en met emoties en piekergedachten. Ik slaap en concentreer beter en daardoor heb ik meer energie over om leuke dingen te doen in mijn leven.
Mijn grenzen liefdevol aangeven zonder mij schuldig te voelen naar de ander, gaat mij nu natuurlijk af. Ik durf volledig mezelf te zijn en voor mezelf te kiezen. Mijn (chosen) familie, vriendinnen, kinderen, yoga, mountainbiken, dansen, mindfulness en de natuur houden mij in balans.
Ik leef volledig mijn eigen leven in verbinding met mijzelf en anderen. En omarm alles wat op mijn pad komt, of dit nu gewenst of ongewenst is. Ik lééf!
Kinderen en volwassenen met volle hoofden leren zo ontspannen mogelijk te léven met alles wat er is, is mijn missie.
Wat nog meer typisch Kyrsten is:
Mijn vrijheid is mijn alles!
Evenals mijn lieve familie en vriendinnen met hun kinderen van wie ik héél veel houd.
Ik houd van rust in meditatie en natuur. En daarnaast kan ik ook op Silent Disco feestjes behoorlijk lekker hakken! Al zeg ik het zelf ; )
Mijn inlevingsvermogen, geduld, lef, oplossingsgerichtheid, nieuwsgierigheid, flexibiliteit, humor en out of the box denken zijn kwaliteiten waar ik trots op ben.
Het strand is mijn tweede thuis.
Oja, ik kan ook nog lekker ‘kinds’ zijn. Hierdoor vind ik makkelijk aansluiting bij kinderen en weet ik ook ouders weer door hun kinderbril naar hun eigen kind te laten kijken.
Als HSS-er, zoek ik (sociale) prikkels uit de buitenwereld op om me goed te voelen. Daarna heb ik ook weer tijd nodig om lekker in mijn uppie op te laden.
Als meisje was ik fan van Gloria Estefan.
Luiaards, koala’s en honden zijn mijn lievelingsdieren.
Mijn visie is dat als je weet wie je (als kind) bent en wat je nodig hebt, dat je dan een gelukkiger leven kunt leiden. Het scheelt een hoop (kop)zorgen en stress. Als je je eigen persoonlijke ‘handleiding’ al op jonge leeftijd kent, haal je later alles uit het leven wat er voor jou in zit.
Niks vind ik mooier dan ‘t leven van kinderen en volwassenen helpen verlichten, zodat zij zich vrij voelen hun eigen mooiste leven te leiden, met alles wat daarbij hoort.